Verlof / Terug in Gao

Goedemorgen vanuit Gao!

Inderdaad, ik ben weer een aantal dagen terug in Mali, na 14 dagen een heerlijk verlof te hebben gehad in Nederland.
De terugreis naar Nederland begon hier voor mij op 11 januari. Vanuit hier ben ik met een Ghanees toestel naar Bamako gevolgen, waar ik werd opgevangen door een Nederlandse collega, die mij naar het hostel bracht.
Eenmaal aangekomen had ik niet voor mogelijk durven houden dat ik terug zou verlangen naar Bamako, wat eigenlijk gewoon een hele vieze smerige drukke stad is vol met smog.
Het feit dat hier auto’s rijden, “normale” huizen staan, bedrijvigheid is stemde mij in ieder geval gelukkig.
Ik wist ook dat ik in het hostel relatief lekker en normaal eens kon eten.

Na een drukke rit vanaf de luchthaven kwam ik na een klein half uur aan in het hostel.
Het was rond 1400 uur, dus ik had trek in een lunch.
Mijn collega moest weer aan het werk en ik had lekker de tijd voor mezelf. (Net als de laatste weken eigenlijk haha).
Om 1815 uur kwamen al mijn collega’s terug, welke allemaal in Bamako werken. Dit was een leuk weerzien.

De dag erna, 12 januari, heb ik me in de ochtend gemeld op het hoofdkwartier, om daar wat formaliteiten af te handelen.
In de middag heb ik even bij het zwembad mogen vertoeven, om zodoende in de namiddag mezelf op te knappen, wat te eten, spullen in te pakken en dan was voor mij het moment om rond 1930 uur naar de luchthaven te gaan.
Eenmaal aangekomen op Bamako Airport zag ik het toestel van Air France al staan.
Wat een fijn vooruitzicht… deze kist zou mij naar huis brengen.

Ingechecked, met de nodige problemen, aangezien ik een upgrade had gedaan naar een ruimere klasse. (premium clas ipv economy)
Uiteraard ging mijn creditcardbetaling niet goed, vanwege het verotte internet, waardoor ik Bamako Airport nog eens moest betalen.
Eerst wilde ik dat niet, iets met corruptie, maar toch maar weer betaald. Uiteindelijk is dat allemaal goed gegaan.
Vervolgens een VIP-lounge ingegaan, alwaar ik middels betalen van 10.000 CFA (15 euro) mijn eerste alcohol weer kon drinken, onder het genot van een gesprek met een dronken Aussi.

De tijd om te boarden was aangebroken, na 3 whisky-cola…
Plaats genomen in mijn stoel.. na even wachten was het taxien en op naar Parijs!

Rond 0600 uur lokale tijd kwam ik aan in Parijs.
Beetje moe, aangezien ik niet kon slapen in het vliegtuig, zocht ik naar mijn gate voor de doorvlucht.
Eenmaal aangekomen daar waar ik moest zijn zag ik de blauwe zwaan staan!
Dit was mijn laatste halte.
Om 0900 uur vertrokken naar Amsterdam.
Om even na 10 uur kwam ik da nook aan op Schiphol, waar ik werd opgevangen door mijn teamleider Rene en mijn plaatsvervangend groepscommandant Barry.
Na een korte wandeling door de terminal kwam ik aan in bagagehal 2, waar het mooiste moment nog moest komen, namelijk het weerzien met Anna!
Anna was inmiddels op de luchthaven en ik gaf aan waar ik stond.
Uiteindelijk zag ik Anna aan de andere kant van het glas, wat mijn geduld nog meer op de proef deed stellen. Dat zagen mijn collega’s ook, die een normaal gesprek met me aan wilden knopen, maar ik had maar oog voor 1 iemand haha.
Mijn collega’s waren zo vriendelijk mijn ruimbagage op te wachten, zodat ik Anna nog sneller in mijn armen kon sluiten.

Nadat ik mijn baggage had, snel naar huis gegaan, waar mijn verlof kon beginnen.

In mijn verlof hebben we veel kunnen doen. Ik had aan de ene kant het idee om niets te doen, maar anderzijds wilde ik van alles.
Ik ben voorgesteld aan de schoonfamilie, Anna aan mijn familie.
Voor de mensen die het ontgaan is, ik leerde Anna kennen, 3 weken voordat ik naar Mali zou gaan.
Dus dit verlof was dubbel zo spannend.

We hebben onder andere heerlijk 2 dagen in de sauna doorgebracht, waar het aan eten en drinken niet ontbrak.
Diverse vrienden, familie bezocht, verjaardag van mijn zus, zo nu en dan een filmpje, lekkere dingen in de supermarket gekocht, inkopen gedaan voor hier enz enz.
Maar het voornaamste was mijn tijd doorbrengen met Anna.
Tevens heb ik mijn telefoons en laptop flink kunnen updaten, laten maken en wat al niet meer voor onderhoud kunnen geven. Gecrashte en defecte telefoons hier is klote.
Dit betekent dat ik weer bereikbaar ben via whats app op mijn OUDE nummer. Het nummer wat eindigt op 125.
Ik zag namelijk dag voor vertrek dat mensen mij geappt hadden op het andere nummer.
Het was inderdaad voor veel mensen onduidelijk op welk nummer ik nu bereikbaar ben, maar goed, er is altijd nog mail.
Anyway, appen kan weer op mijn oude nummer.

Helaas was het op 27 januari, op een toch al regenachtige trieste dag , tijd voor mij om weer terug te gaan.
Vroeg opgestaan, nog wat laatste dingen thuis gedaan, om vervolgens rond 0830 uur naar Schiphol te gaan, om daar weer via Parijs terug naar Bamako te vliegen.
Het afscheid met Anna was lasting, maar ging toch vrij snel. We hebben er voor gekozen om het via “kiss and ride” te doen.

Volledig bepakt met 3 stuks baggage, waaronder 1 tas met etenswaar terug de hal in om in te checken.
Tijdens mijn verlof hebben we trouwens veel inkopen gedaan..
Hamburgers, koffie, ingeblikte groenten, pindakaas, broodbeleg, rijst en wat al niet meer ik nodig heb hier in Gao.
Uiteraard wat overbagage, maar dat heb ik ter plekke tijdens inchecken opgelost.
Wat een hilarisch moment was, was tijdens controle van de handbagage, waarbij de dienstdoende beveiligingsman in mijn rugtas wilde kijken en daar een blender aantrof! Er zaten namelijk nog meer draden en snoeren in mijn tas, dus hij was vrij waakzaam denk ik.
Hij vroeg me wat ik godsnaam met een blender moest… Nadat ik aangaf dat ik in Mali werk, vroeg hij of het voor de smoothies was. Aangezien ik bij het woord smoothie aan de sauna moest denken, gaf ik hem een goedkeurend knikje hahaha.

Rond 1045 uur vertrokken naar Parijs, waar ik na een uur aankwam.
In Parijs wat gegeten en naar de gate gegaan.
De vlucht naar Bamako zou om 1620 uur aanvangen, maar of het nu toeval is of wat anders.. de vlucht naar Bamako was een uur vertraagd.
Ik was weer verstrikt geraakt in de VN molen, maar goed, ik moest me er maar aan over geven.
Mijn salarisperikelen waren immers opgelost, dus ik had in mijn verlof een riant salaris..
Tevens had ik een heerlijk verlof gehad, heb ik zaken op een rijtje kunnen zetten, is mijn ma uit het ziekenhuis en kan ik uitkijken naar mijn 2e verlof, dus ik vond het wel best.

Eenmaal aangekomen in Bamako werd ik weer opgewacht door 2 collega’s.
Het was even wachten op mijn loodzware tas met eten.
Na het pakken van mijn tas was het dan weer tijd om naar het hostel te rijden.
De dag erna werd ik om 1030 uur naar het vliegveld gebracht, omdat ik weer om 1400 uur de vlucht naar Gao zou pakken.

In de tussentijd is er hier wel een en ander gebeurt.
Er zijn wat convooien overvallen waarbij dodelijke slachtoffers zijn gevallen.
Er is een convooi van de FAMA (Forces Armee de Mali) op een bermbom gereden, ook inclusief dodelijke slachtoffers.

Ik zelf zou 2 patrouilles hebben de laatste dagen, maar die zijn gecancelled.

Het is redelijk snel, maar ik heb mijn 2e verlof al gepland.
Dit zal een verlof zijn van 13 dagen. Een dag minder dan mijn eerste verlof, maar goed, Anna en ik willen naar New York een dag of 8, dus dan zijn er nog wat dagen over om in NL door te brengen.

De planning is hier om op 11 maart weg te gaan, om zodoende verlof te hebben van 14 maart tot en met 26 maart.

Het verlofsysteem binnen de VN is niet heel ingewikkeld, maar men bouwt verlof op.
Men bouwt 2 delen verlof op per maand.
Je mag niet langer dan 24 dagen uit het land zijn, tussen de verloven moeten minimaal 3 weken zitten en een verlofaanvraag mag pas aangevraagd worden binnen 45 dagen van de start van de eerste geplande verlofdag.
Zo moet je dus een beetje kunnen plannen.

Ik laat het hier even bij, aangezien het weer een aardig epistel is!

Tot snel!